نیمروزی با حال وهوای معتکفان در حرم مطهر امام رضا(ع) | خودسازی در مسیر اعتکاف

سعیده آل ابراهیم | شهرآرانیوز؛ کرونا در این دو سال خیلی از دورهمی و مراسم‌های گروهی را لغو کرد. یکی از این مراسم‌ها «اعتکاف» بود که داوطلبان سه روز کامل را در کنار هم می‌گذرانند؛ سه روزی که عجیب رنگ وبوی خدایی دارد.

امسال خیلی‌ها امید نداشتند که اعتکاف برگزار شود، اما با کاهش تب کرونا، خبر برگزاری مراسم اعتکاف جانی دوباره گرفت. امسال نیز همچون سالیان گذشته حرم مطهر رضوی در ۳ روز پایانی ماه رمضان میزبان اعتکاف دانش‌آموزی و دانشجویی است.

ساعت۱۱ از ورودی باب الرضا (ع) به صحن قدس می‌روم؛ جایی که از شامگاه پنجشنبه هفته گذشته معتکفان در چهار شبستان مشغول راز و نیاز هستند. دو شبستان برای معتکفین دانش‌آموز و دانشجوی آقا و دو شبستان برای معتکفین خانم.

پشت یکی از در‌های شبستان بانوان، فلاسک‌های رنگی ردیف کنار هم چیده شده است تا هنگام افطار، روزه داران سیراب شوند. بعد از هماهنگی‌های لازم، وارد شبستان می‌شوم. این ساعت از ظهر، زمان برگزاری سخنرانی است و معتکفان در فضایی زنانه رو به دو بانوی سخنران نشسته اند و مشتاقانه به حرف‌های سخنرانان گوش می‌دهند.

انس با قرآن و ادعیه به جای تلفن همراه

سهمشان از همه این شبستان، یک پتو، بالشت و وسایل شخصی است که همراه آورده اند. آن‌ها سه روز در اینجا زندگی می‌کنند. بیشتر معتکفان با قرآن، ادعیه، تسبیح و صلوات شمار انس گرفته اند. دقایقی گذشته و سخنرانی تمام شده است. حاضران باید برای اقامه نماز آماده شوند. آن‌ها حتی در این زمان انتظار تا اقامه نماز جماعت نیز بیکار نمی‌مانند؛ ذکر می‌گویند یا سر به سجده گذاشته اند و مشغول راز و نیاز هستند.

با همسرم برای اعتکاف ثبت نام کردیم

میراسکندری دانشجوی رشته پزشکی و ۲۷ساله است. پیش از این هم سابقه حضور در اعتکاف را دارد، اما تفاوت این اعتکاف برای او با دفعات گذشته این است که پیش از این به عنوان بانویی مجرد در اعتکاف شرکت می‌کرد و حالا متأهل شده و همسرش نیز از نظر اعتقادی هم پای اوست و هردو با هم برای اعتکاف حرم ثبت نام کرده اند، اما قسمت و روزی این بود که او این بار هم تنها به اعتکاف بیاید و قرعه به نام همسرش نیفتاد.

او از حال وهوای اعتکاف این طور برایمان می‌گو ید: فرصتی است که آدم به دور از همه مشغله‌ها و هیاهوی دنیای بیرون، علاوه بر معنویات، به زندگی شخصی خودش نیز فکر کند و برای آینده بهتر برنامه بریزد.

به گفته او، هر روز تا پاسی از شب مراسم مناجات خوانی و روضه دارند و بعد از آن یک ساعت تا سحر استراحت می‌کنند و دوباره از ساعت۹ برنامه‌های معنوی شامل سخنرانی و حلقه‌های معرفت شروع می‌شود.

ثبت نام اتفاقی و توفیق عبادت

زهره از چهره اش پیداست که در این جمع کم سن و سال‌تر است. حدسم درست است و بیست سال بیشتر ندارد. رشته حسابداری می‌خواند و خیلی اتفاقی اطلاعیه اعتکاف را در کانال دانشگاهشان دیده و ثبت نام کرده است. شانس هم به او رو کرده و یکی از چهارصد معتکفی است که در این شبستان حضور دارند.

او می‌گوید: همیشه دوست داشتم در مراسمی مانند اعتکاف شرکت کنم تا به خودم فرصتی بدهم و بیشتر شبیه کسی که می‌خواهم، بشوم. اینجا فضای معنوی به گونه‌ای است که اگر وقتم را به بطالت بگذرانم، عذاب وجدان می‌گیرم و فکر می‌کنم ممکن است دیگر این فرصت را پیدا نکنم.

خدا حاجت دلم را داد

یکی از خواسته‌های مهم خدیجه نجات، در شب‌های قدر این بود که بتواند اعتکاف را در جوار حرم مطهر رضوی بگذراند و خدا حاجت دلش را داد. امسال وارد سی سالگی شده و این اولین تجربه اعتکافش است. او می‌گوید: همان آرامشی را که به دنبالش بودم، در این چند روز به دست آوردم. دوست داشتم با خودم تنها باشم تا بیشتر به خودشناسی برسم و توبه کنم.

کلاس برخط در میان اعتکاف

پس از اقامه نماز جماعت، معتکفان فرصت اندکی برای استراحت و رسیدگی به کار‌های شخصی دارند. حوریه دشتی مقدم، هندزفری در گوش هایش است و به صورت برخط در کلاس دانشگاهش حاضر شده است.

به درخواست ما چند دقیقه‌ای درس و دانشگاه را کنار می‌گذارد و می‌گوید: سال ۱۳۹۸ نیز اعتکاف در حرم امام‌رضا (ع) قسمتم شده بود. امسال هم ثبت نام کردم، اما خیلی انتظار نداشتم قرعه به نامم بیفتد. زیرا می‌دانستم اولویت با کسانی است که اولین بار می‌خواهند معتکف شوند. اما باز هم لطف خدا شامل حالم شد.

حوریه ۲۲ساله است و در رشته علم و اطلاعات دانشگاه فردوسی مشهد درس می‌خواند. او ادامه می‌دهد: من شاید از نظر مذهبی آدم متوسطی باشم، اما دوست دارم در مراسم‌های معنوی مانند اعتکاف شرکت کنم. اعتکاف در روحیه و طرز تفکر آدم‌ها خیلی تأثیر دارد.

چهار سال منتظر اعتکاف در حرم بودم

آفرین گوشه‌ای از شبستان به دیوار تکیه داده و در حال وهوای خود ذکر می‌گوید و دکمه صلوات شمار را فشار می‌دهد. کارشناسی ارشد ارتباط تصویری می‌خواند. از کسانی است که چهار سال تمام برای اعتکاف در حرم مطهر رضوی ثبت نام کرده و هر بار بی نصیب مانده است. حالا می‌گوید: سال‌های پیش که توفیق حضور در حرم را نداشتم، در مساجد برای اعتکاف شرکت می‌کردم. حالا که به حرم آمده ام، متوجه شدم که چقدر حال وهوای اعتکاف در اینجا متفاوت است.

کمی منقلب شده و اشکی که از گوشه چشمش بی اختیار روی گونه هایش لغزیده است، نشان از غوغای درونش دارد. می‌گوید: به این دلیل که مجرد هستم، هیچ زمان نمی‌توانستم شب یا سحر به حرم بیایم، اما حالا شب تا صبح می‌توانم در صحن بنشینم و به گنبد خیره شوم.

مهدیه کتاب را روی بالشت تکیه داده و چهارزانو مشغول مطالعه درس است. در سن ۴۱ سالگی، مادر دو دختر بیست و چهارده ساله است. تاکنون تجربه و حتی وقتی برای شرکت در اعتکاف نداشته است. دانشجوی ارشد رشته پژوهش هنر است و امسال به طور اتفاقی اطلاعیه اعتکاف را در کانال دانشگاهش دیده و بدون اینکه به کسی بگوید، ثبت نام کرده است. مهدیه می‌گوید: آن قدر حس وحال اعتکاف آن هم در حرم مطهر رضوی خوب است که می‌خواهم سال‌های بعد هم در این مراسم شرکت کنم.